Unutamadıklarımız
Güzelliklerle dolu bir gün geçirmek insana her sıkıntısını, ağrısını, acısını unutturuyor.
Bu gün Bozkır’ın Tezenesi Neşet Ertaş anıldı. Yokluğu acı ama kendisi ölümsüz. Onu yad ederken neler geldi, geçti gözümün önünden. Biliyor musunuz Neşet Ertaş’ı ilk öğretmen olduğum yıl Kırşehir’in Toklumen Köyü’nde iyice anlayıp , sevdim.
Ben Mucur’da belediyenin hoparlöründen Türk Sanat müziğini ve Yurttan sesleri hiç kaçırmaz dinlerdim. Neden bilmiyorum Neşet Ertaş’ı hiç o seslerde duymadım.
Tayin olup gittiğim Toklumen Köyü’nün her evinin açık penceresinden Neşet Ertaş türküleri çalınır. Sonuna kadar açılan teyplerin sesleri biribiriyle yarışırdı sanki. Burada sevdim “Zahidem kurbanım sallama beşik” türküsünü ” iki büyük nimetim var, biri anam, biri yarim.”, ” gönüm hep seni arıyor, neredesin sen?” Ve daha bir çoklarını. İlk zamanlar kızardım, teypin sesi bu kadar da açılır mı? diye ama kimseye bir şey söylemeden alıştım o seslere de. Türküleri dinlerken köyde geçen günleri hatırlayıp, gözlerim dolarken, telefonum çaldı. Evlerinde oturduğum kardeşimden öte sevdiğim Mehmet Emin Çelebi ” abla müsaitsen biz geliyoruz” demez mi. Sevincimi anlatamam. Sekiz yılı birlikte kavgasız, döğüşsüz, birbirimizi kırmadan kardeşim.
Mehmet Emin, hanımı, kayın biraderi ve onun da hanımı; ne çok sevindim anlatamam. Sarıldık özlem giderdik. Oturduk eski günleri konuştuk. Dostlukları, komşulukları, okuldaki günleri, Toklumen’in taptaze balıklarını konuşurken, bazan güldük, neşelendik. Kaybettiklerimizi düşünürken, hüzünlendik. Gözlerimiz doldu.
Çayımızı içtikten sonra, Antalya’nın görülecek yerlerine gidelim dedik. Bize en yakın yerlere gidelim diye konuştuk. Önce Akvaryum’a gittik. Haydi bilin bakalım Akvaryum’un girişi kaç lira. Kişi başı yüz yetmiş lira. Biz beş kişiyiz. Sekiz yüz elli lira. Vazgeçtik. Biçlere gittik. Hemen karşısında yakın ya. Denizin kenarında dolaştık. En doğal ihtiyacımızı gidermek için wC’ ye gittik. Orada da bir kişi on lira. Bu nedir Allahaşkına. Hiç dışarı çıkılamıyor. Adım attığın yer dünyanın parası. Ülkeyi bu hale getirenler utanmalılar. Yazıklar olsun.
Neşet Ertaş’n da kırıldığı üzüldüğü olmuş anlaşılan demiş ki “sanırsın ki, sevenim çok arkadaşım çok. Sonra kötü bir şey olur. Dönüp bir bakarsın ki, arkanda gölgenden başka kimse yok” çok acı gerçekten.
Ama ben inkar edemem, en zor günlerimde uzak ya da yakın hep siz vardınız canım arkadaşlarım. Yatılı okulda okumanın en güzel yanı nedir? Biliyor musunuz. Aynı yemekleri yemek, aynı yatakhanede yatmak, aynı bahçede volta atmak. Hasta olduğun zaman başında ne yapılması gerekiyorsa yapan, siz canım arkadaşlarım. Yine kemiğimi kırıp ameliyat olunca telefonla ve feesten geçmiş olsun dilekleriniz de beni erken ayağa kaldıran davranışlarınız oldu.
” Sevdim sizi bir kere
Başkasını sevemem.
Deli diyorlar bana
Desinler değişemem.”
Sizinle geçen günlerimin hiç birini unutamam.
Sağlık, saygı, selam ve çokça sevgiler en güzel günler sizin ve hepimizin olsun.
