Akrebin Dostluğu Sevgili hemşerilerim teknolojik olarak Kırşehir’e sayısız hizmetlerim açmış olduğum iş yerleri ile de iş istihdamı yaratmış bulunmaktayım. Bunlardan birkaç örnek verecek olursam 1992 yılında Temizlik Şirketi yine 1992 yılında Türkiye’de ilk özel radyoyu, 1993 yılında ilk Tv’ yi kurarak hem Kırşehir’e ve Kırşehirliye iş istihdamı yarattım ve yaratılmasında da büyük katkım oldu.Bir çok kişiye danışmanlık yaparak faydam dokunmuştur.Bundan da çok mutlu oldum ve olmaktayım. İstemeyerek de olsa kalp kırmışımdır bu belkide almış olduğum ilaçlardan kaynaklanmakta olup, kişiliğimde ve yapımda asilik var ,baş kaldırıcılık, kendi doğrularımı önemsemek var.Kırıcılığım belki bundandır. 1986 yılında Kırşehir’in Sesi Gazetesinde Köşe yazarlığına ilk adım attığımdan bu tarafa medyanın içerisindeyim. Ne yazık ki kimin elinden tuttuysam kime faydam dokunduysa onlardan darbe yedim en çok faydamı görenlerden sırtımdan hançerlendim. Hiç bir siyasiye tehditte şantajda bulunmadım. Kimsenin karısıyla, oğlu ve kızıyla uğraşıp ekmeğine mani olmadım.Dost deyip abi deyip arkadan kimseyi hançerlemedim.Hep soruyorum kendime ne yaptım ben bunlara diye ekmeğimi yediler suyumu içtiler üstelik para kazanmaları için sayısız destek verdim karşılığı bu olmamalıydı diye günlerce uykularım kaçtı. Yazımın devamı devamı gelecek şimdi size bir hikaye anlatarak yazıma virgül koyarak ilerleyen günlerde tekrar birlikte olmak kaydıyla hoşça kalın. AKREP İLE KURBAĞA’NIN DOSTLUĞU Akrep nehrin kenarında durmuş karşı kıyıya bakmaktadır. Geçmek istemekte ama suyu geçmek için yaratılmamıştır, korkar. Dostu olan kurbağaya seslenir: Kurbağa kardeş, seninle dostuz biz, dostluğumuz hatırına beni karşı kıyıya geçirir misin? Kurbağa kendinden emin bir şekilde: Yapamam akrep kardeş, evet seninle biz dostuz ama uzak durmalıyım senden. Sen bir akrepsin ve zalim bir iğnen var, çekinirim senden. Akrep, kurbağanın endişesini anlar, ama vazgeçmemiştir. Bak kurbağa kardeş; şimdi sen beni sırtına alıp karşıya geçirirken seni sokabilir miyim hiç? Bunu ancak bir aptal yapar. Ben yüzme bilmem ki, seni sokarsam ben de boğulur ölürüm. Mantıklı gelmiştir kurbağaya. Hem eski dosttular, neden soksun ki? Kabul eder. Akrep yaklaşır ve kurbağanın sırtına biner. Suyu geçmeye başlamışlardır yavaş yavaş. Derken, tam da suyun ortasında, kurbağa sırtında bir yanma hisseder. Akrep sokmuştur. Acı içerisinde başını çevirir: Neden? Neden yaptın bunu, bak şimdi sen de boğulup öleceksin… Akrep üzgün ve pişman bir şekilde şöyle der: Elimde değil. İŞTE BENİM TABİATIM BU..
