Ahilik bir Türk esnaf kuruluşudur.
Ahilik temeli yardımlaşmaya dayanan teşkilattır. Köylere kadar yayılan en küçük örgütten en büyüğüne kadar milli birlik ve beraberliği, karşılıklı saygı ve sevgiyi, sosyal dayanışma ve yardımı temel ilke sayan, el birliği ve kardeşlik havası içinde din ve ahlak kurallarına sıkı sıkıya bağlı, köklü, sağlam, düzenli ve milli bir toplum kurmayı amaçlayan bir teşkilatlanmadır.
Bu kuruluş XIII. yüzyıldan XVIII. yüzyıla dek “Ahilik”; XX.yüzyılın başlarına kadar da “Gedik” yani “Lonca Örgütü” olarak toplumun ekonomiyle uğraşan kesimindeki oluşumları düzenlemiştir. Anadolu Ahi Teşkilatı, kuruluşundan zamanımıza kadar, gerek kendi bünyesinde gerekse topluma karşı görevini yapmış bir müessesedir. Kendi içerisinde doğruluk, karşılıklı yardım ve saygı esasından hareket ederek Türkiye’nin ticari ve ekonomik hayatında büyük rol oynamış, ustalar, çıraklar, kısacası zanaatkârlar yetiştirmiştir.
Ahilik hizmet olarak sadece “meslek edindirme” görevini yapmamış aynı zamanda, devletin kuruluş aşamasında, halkın yerleşim meselesinde, Anadolu’nun Türkleşip Müslümanlaşmasına büyük rol oynamıştır.
İşe deri işçiliği ile başlayan Ahi’ler sanattaki kabiliyetleri ve yüksek ahlâki meziyetleri ile otoritelerini ve üstünlüklerini zamanla diğer sanat kollarına da kabul ettirmişler. Bu geleneğe, Osmanlı Sultanları’nın tamamı saygı göstermiş, Osmanlı Sultanları tekelci tüccarlara karşı zanaatkârları korumuştur.
