36 YILDIR GEÇİMİNİ HAVANCILIK YAPARAK SAĞLIYOR
Kırşehir’in Demirli Köyünde yaşayan Necla Kelleci yıllardır köy yerinde hayvancılık yaparak geçimini sağlıyor. 16 yaşından bu yana köyden hiç ayrılmayan Necla Kelleci hayatından oldukça memnun. Tek geçim kaynağı olan hayvancılığı severek yaptığını belirten Kelleci, Gazetemize hayat hikayesini anlattı. Kelleci, köy yerinde yaşamanın avantajlı olduğunu söyledi. İlk önce babamın ineklerine bakmaya başladım diyen Kelleci, şu ifadelere yer verdi;
Doğma büyüme köydeyim 16 yaşımdan beri ineklere bakıyorum. Önce annemin babamın ineklerine bakıyordum sonra evlendim kendi ineklerime bakmaya başladım. Bu işi yapmak mecburiyetindeyim çünkü evim bununla dönüyor. kendi işim hem de gelirim var.52 yaşındayım ve zor gelmiyor severek yapıyorum buna alıştım bununla da devam ediyorum. Toplam 5 tane ineğimiz var. 2 tane tosunumuz vardı sattık onları onun parasıyla da geçinmeye çalışıyoruz. Aynı zamanda ineklerden süt sağıyorum satıyorum, sütten peynir ve tereyağı yapıyorum satıyorum.
5 kilo inek sütünü 15tl satıyorum 1 kilo tereyağını 60tlye 1kilo kelle(salamura) peynirini 25 TL ye 5 kilo basılmış köy peynirini de 300tl’ye satıyorum aynı zamanda bunları yiyoruz ve parsıyla geçiniyorum. Başka bir gelirim yok. Kurban bayramlarında uygun olanları satıyorum. Kısır olursa, erkek 2 yaşını doldurmuş olursa veriyorum. Küçükleri verilmiyor. Bazen bütçen kısıtlı geliyor mecbur vermek zorunda kalınca veriyorum fiyatları da yaşına ve büyüklüğüne göre değişiyor. Tosun 2 yaşını doldurduktan sonra insanların bütçesine ağır geliyor fiyat olarak almıyorlar onun için kesime gönderiyoruz. Buda bizim işimize geliyor çünkü Göndermediğimiz zaman hayvanın bakımı zorlaşıyor. Dışarıdan inek almıyorum ben. Evimde bana ait olanlar senede bir kere doğuruyor. Yetiştiriyoruz doğuranları satıyoruz. Bu şekilde bir döngü var. hayvanları bahar geldiği zaman yazıya gönderiyorum sabah 6.30’da kalkıyorum saat 7 olmadan sürüye katıyorum. Akşamda 6.30 7.00 civarında geliyorlar yemini suyunu veriyorum sütünü sağıyorum. Günüm bitiyor. İnek bakmanın her şeyi köy yerinde olduğumuz için kar aslında. İnek dışkısını belli bir yerde topluyoruz güneş sıcağında kuruyor kuruyan yerlerini bahçelerimize gübre olarak kullanıyoruz yaş kısımlarıyla da eskiden kasnaklarımız olurdu onlarla tezek yapardık kışın sobada yakardık. Şimdi geliştik tabi kömür yakıyoruz şimdi ise kışa hazırlık yufka ekmek yapıyoruz sacın altında ağaç çalı ve tezek yakıyoruz. Her yönden bize artı olarak dönüyor zahmetli iş ama çok şükür kendi yağımızda kavruluyoruz. Korona virüsü geldi köy yerinde bizi etkilemedi. Hayatımıza sadece maskeyi dâhil ettik. bağımızda bahçemizdeydik hala da öyle kalabalıktan uzağız ve rahatız. Dedi.
(Özel Haber)
